Jan C. van der Heide

Nederland heeft massaal gereageerd op Het Telegraaf-artikel: 'VERKANKERD ONDER ARTSEN-HANDEN'. Het 'geval Prof.Dr. H.' blijkt bepaald niet op zich zelf te staan. Afgaande op al die hartverscheurende mails, brieven, telefoontjes, lijkt de gezondheidszorg in z'n algemeenheid wat 'ziekjes' te zijn. Zonder overigens voorbij te willen gaan aan verpleegkundigen, artsen die op voortreffelijke wijze en wel met hart en ziel hun werk doen.

Maar de verbolgenheid over de medische zorg is uitgedrukt in een eindeloze stroom brieven, mails: levensgroot. Zeker als er klachten zijn loopt de klager tegen blinde muren en gesloten deuren aan. En trekt op het laatst iedere haar uit z'n hoofd van ellende en frustratie. Het publiek is kwaad, voelt zich afgescheept, niet serieus genomen door 'medici-die-fouten-maken'. Dergelijke medici geven hun fouten nimmer toe, ze sluiten zich op in hun elitaire beroepsarrogantie, angst en weke schaamte. Terwijl een arts die bekent dat hij fouten heeft gemaakt juist een sterk en volwaardig mens is. En bovenal moedig. Als arts fouten toegeven betekent dat je 'mens met de mensen' durft te zijn. En wel omdat patiënten niet volmaakt zijn, wat per definitie tevens geldt voor medici...

Ook artsen, specialisten, psychologen reageerden op het Telegraaf-artikel, bijvoorbeeld het volgende bericht:

Department of Cognitive Neuroscience,
University of Bergen, Norway

Maurits van den Noort

You Tube: