Jan C. van der Heide

Vraag

Beste Jan,

Ik ben weduwnaar, zonder kinderen en ik ben 59 jaar. Ik heb een WAO-uitkering. Ik voel me zo depressief door de dingen in mijn leven en wat er allemaal gebeurt overal. Ik vind er niks meer aan. Er wordt al gepraat over een derde wereldoorlog. In de familie is ook van alles aan de gang, op verjaardagen kom ik al niet meer. Ik ga steeds minder naar de voetbal en ik praat erg weinig mensen. Ik vond het vroeger fijner en leuker, iedereen was aardiger vind ik. Ik ga overdag vaak in bed liggen, ik slaap zo veel mogelijk. Van de dokter heb ik pillen gehad voor mijn depressie maar die neem ik niet want daar word ik duizelig en nog beroerder van. Ik ben ook al naar een psycholoog geweest, maar die zei na twee bezoeken dat hij niks voor me kan doen omdat ik geen medicijnen voor mijn depressie wil innemen. Ik heb mezelf en de hulpverlening ook, heeft me opgegeven. Heb je bij jouw spirituele therapie iets wat kan helpen? Ik denk het niet, ik vraag het maar even.

Groeten,

Hans

****** 

Antwoord

Ha Hans,

Met belangstelling en ook het nodige medeleven heb ik je bericht gelezen. Verdrietig dat je vrouw is overleden en erg naar dat je in de WAO zit. Je gezondheid speelt dus ook helaas een grote rol in de situatie waarin je verkeert. Ze zeggen weleens: ‘Je hebt het nodige op je bordje gekregen…’. Is helemaal waar Hans, aan alle kanten. Maar…? Je vraagt of er iets is wat je kan helpen? Ik heb me even niet opgesteld als een therapeut maar als een boekhouder om je vraag bij de kop te pakken. In de tien regels dat je me schrijft heb je pakweg 20 keer het woordje ‘IK’ geschreven. Dat is dus ruim meer dan 2x ‘IK’ per regel…! En dat is best veel… Wat ik probeer te zeggen? Richt je minder op jezelf maar meer op je medemens. Je bent nodig Hans als vrijwilliger! Er zijn zoveel eenzamen, iets voor ze doen betekent meteen dat jezelf wat minder eenzaam bent. Zoek een taak, zoek een doel! Ga niet in bed liggen want daar wordt de wereld ook niet beter van en het helpt toch niet, alles blijft net zo rottig… Wat wel scheelt is, in beweging komen. En dan bedoel ik letterlijk bewegen, je keukenkastjes schoonmaken, de vloer dweilen, de planten water geven, wandelen, fietsen dat is goed voor je geest en depressie. Geef je zelf een taak, dan sleep je je zelf door het leven heen met minder depressie. Vrijwilligerswerk en bewegen moet je natuurlijk wel doen binnen de grenzen van je eigen mogelijkheden, je zit bepaald niet voor niets in de WAO. Maar jij weet welke energie je hebt en wat je wel of niet kunt opbrengen. Als iemand moeilijk kan lopen maar zijn armen zijn nog goed, dan wat gewichtheffen op je stoel. Bewegen en in beweging komen op welke manier dan ook, dat is het beste medicijn.

 Jij zult zelf op de mensen moeten afstappen! Er is niemand die bij jou komt aanbellen met de woorden: ‘Ik heb gehoord dat hier aardige Hans woont en zou het leuk vinden om met hem te praten, daarna nodig ik hem uit voor de bioscoop. Vooraf gaan we wel iets eten en drinken, hij is mijn gast, ik betaal…’. Zulke dingen gebeuren alleen maar in sprookjes voor volwassenen en damesromannetjes. In de gewone mensenwereld zal je zelf de eerste stap moeten zetten. En doe dat, het lijkt me een goed idee…

En wat je mijmeringen betreft over vroeger, je hebt het erover dat mensen aardiger waren en dat het leuker was…, ach welnee… Vroeger had het volk niet te eten en aten de bazen hun reeds vette buiken vol met pauwentongen. Kinderen liepen halfnaakt in lompen door de sloppen. Het werkvolk werd de klokrond in fabrieken als vee afgebeuld… Waar zit ‘het leuke’ dan in? Zie een beetje meer de zegeningen van deze tijd. Maak een rondedansje van vreugde dat je in Nederland woont, voorzien van vrijheid, een politie die deugt, een degelijke grondwet waar men zich aan houdt… Alle mensen die er wonen van spierwit tot zwart, de grote variatie in culturen, geloven, voedsel, normen en gebruiken. Een feest om in een dergelijk land te mogen wonen! Ga er op een nieuwe manier je steentje aan bijdragen. Niet bij de pakken neer zitten! Nogmaals ga je aanmelden als vrijwilliger of wat dan ook. Voelt goed! Ik zei het al: ‘Je bent nodig Hans, uitgerekend jij… want daar is er maar 1 van…!’

Dagdag,

groetjes

Jan C. van der Heide

hypnotherapeut, paragnost en coach

Spreuk van de maand

Uit het boek: ‘Bron van Liefde en Wijsheid’

door Ans van der Heide – Kort

‘Oog krijgen voor mogelijkheden kan aangeleerd worden’