Jan C. van der Heide

Vraag

Beste Jan,

Ik ben kortgeleden 23 jaar geworden en denk vaak aan mijn jeugd terug. Er zijn dingen die me erg dwars zitten. Als mijn moeder werkte dan paste mijn opa op. Aan mijn opa heb ik heel nare herinneringen, hij heeft mij seksueel misbruikt. Gelukkig werd mijn moeder ontslagen en hoefde mijn opa niet meer op me te passen. Ik kon wel juichen.

Kort geleden is mijn opa overleden. Mijn moeder, die al jaren weduwe is, had een goede band met haar vader, die weduwnaar is. Mijn moeder weet niets van het seksueel misbruik van mij af. Ik heb het nooit verteld, ik vond het voor haar zo zielig, het is een schat van een moeder, een ontzettend lief mens. Daarom heb ik niks gezegd. Ze houdt van haar vader en heeft erg veel verdriet dat hij is overleden. Ik heb veel last van het seksueel misbruik, ik heb nachtmerries en angstdromen dat hij weer aan me zit. Ik heb vreselijk veel moeite om het haar te vertellen want dan krijgt ze nog meer verdriet. Wat moet ik doen? Kan je mij adviseren hoe ik het beste met deze ellende kan omgaan? Je zou me er erg veel mee helpen. Ik weet het niet meer.

Groetjes,

Erna

***** 

Antwoord

Hoi Erna,

Wat afschuwelijk, naar en ellendig wat je opa heeft gedaan. In dergelijke situaties hoeven we eigenlijk niets verder meer te horen… Of dat dingen voor derden, in dit geval voor je moeder, zielig zouden zijn. Niks ervan! Het klinkt gruwelijk kort door de bocht, maar opa deugt in rechte lijn en op geen enkele manier in dit opzicht niet… Hij is per definitie altijd en wel helemaal fout bezig geweest! En duidelijker kan ik niet zijn. Als iemand zoiets namelijk doet, is er altijd alleen maar sprake van 100 procent schuldig. Je bent van opa helaas en hoe jammerlijk, het slachtoffer geworden. Je lijdensweg heeft lang genoeg geduurd. Alles wat je nachtmerries en angstdromen kunnen verlichten, die weg moet worden gevolgd. Dat betekent erover praten, eindeloos over praten. Dus aan je moeder vertellen dat haar vader jou heeft misbruikt.

Nogmaals, niks ervan dat het zielig voor je moeder zou zijn. Het is hoofdzakelijk voor jou uitermate rottig, zielig, ellendig, afschuwelijk dat je dat in je jonge leven hebt moeten meemaken. En een moeder is er voor om je te beschermen of als dat niet is gelukt te troosten als je zoiets hebt moeten doorstaan. Geef je nare en traumatische ervaringen lucht, praten en nog eens praten… het is de beste manier dat de geestelijke wond zoveel mogelijk kan genezen. Je hebt een heel leven voor je, hoe eerder je over zulke ervaringen praat hoe beter het voor je zelf is. En daaraan moet je denken, in strikte zin en rechte lijn aan je zelf…. Natuurlijk wordt de vader van je moeder van zijn voetstuk gegooid als je moeder zoiets hoort. Nou en? Het alternatief zou zijn dat jij levenslang je mond moet houden? Voor de derde keer, niks ervan…! Je hebt genoeg geleden. Er zijn je dingen overkomen, die erg ellendig voor je zijn. En je hebt het volste recht en de plicht naar je zelf toe om daarover te praten met wie dan ook, vader, moeder, kortom met alles en iedereen, desnoods met de hele wereld!

Een dergelijk onderwerp is emotioneel erg zwaar voor alle betrokkenen. Als je hulp nodig hebt of dat ik iets kan begeleiden, je kunt me altijd bellen dan praten we er verder over. Als je samen met je moeder wilt komen, ook goed. Fijn dat je van je moeder houdt en haar verdriet wilt besparen. Maar vergeet nooit, je hebt ook een grote verantwoording naar je zelf toe. Jij bent er zèlf ook en daar moet je op geen enkele manier aan voorbij gaan!

Ik begrijp het hoor Erna, het is allemaal intens verdrietig dat zulke dingen in de wereld gebeuren. Ik kan me ook voorstellen dat je mededogen naar je moeder toe hebt, dat arme en lieve mens kan er ook niets aan doen dat ze een gestoorde, idiote vader heeft. Er zijn in wezen in zulke situaties alleen maar slachtoffers, maar slachtoffers-op-welke-manier-dan-ook kunnen elkaar onderling heel goed helpen genezen van geestelijke wonden.

Ik wens je alle kracht toe Erna. Je weet het, je staat er niet alleen voor, nogmaals je kunt me altijd bellen dan praten we verder of dat je aan de praktijk komt, alles is goed.

Ik hoor van je als je dat wilt.

Dag en dag!

Moedig dat je mij een mail hebt gestuurd, door diezelfde grote moed komt ook het helende proces op gang.

Hartelijke groeten,

Jan C. van der Heide

Hypnotherapeut & Paragnost

Spreuk van de maand

Een gesloten mens is alleen te redden als zijn mond opengaat….

Uit het boek: Verzamelde spreuken    door: Ans van der Heide – Kort