Jan C. van der Heide

Vraag

Dag Jan,

Ik ben 2 jaar geleden gescheiden, we hebben drie dochters. Mijn vrouw is vorig jaar overleden. We hadden een co-ouderschap. Mijn dochters zijn 7, 9 en 11 jaar oud. Ondanks dat we waren gescheiden hadden we samen toch altijd een goede band. Ik mis mijn ex-vrouw heel erg. Mijn dochters hun moeder natuurlijk. Ik ben zelf gaan scheiden en kan tegen niemand zeggen dat ik haar zo mis. Mensen zullen dat raar vinden want het is mijn eigen keuze geweest en ik heb de scheiding zelf in gang gezet. Ik weet gewoon niet hoe ik verder moet. Het verdriet dat ik haar heb gedaan door te gaan

scheiden. Volgens mij is ze ziek geworden van verdriet, ze hield veel van me. Ik heb een groot schuldgevoel over alles dat ik haar heb aangedaan. Hoe kan ik mijn leven weer op de rails krijgen? Ik zit er helemaal doorheen. Heb je het als therapeut eerder gehoord dat een gescheiden persoon zijn overleden ex-vrouw heel erg mist? Ik voel me depressief en dat gaat niet beter. Ik word zelfs steeds depressiever. Kan je me tips geven hoe ik me weer beter kan gaan voelen Jan?

Vriendelijke groet,

Frans

Antwoord

Ha Frans,

Gecondoleerd met het overlijden van je ex-vrouw. ‘De oogst’ van jullie liefde? Drie prachtige dochters!

Door duizend en één reden kunnen mensen gaan scheiden. Maar één ding is zeker, mensen trouwen niet met elkaar omdat ze een bloedhekel aan elkaar hebben. Ooit was er sprake van een grote liefde en dat geldt ook voor jou Frans en je ex. Uit je mail blijkt dat je ex je moeilijk kon loslaten en jij in feite je ex-vrouw. Bij haar overlijden en dood kwam die liefdevolle verbondenheid wat je noemt heel duidelijk naar voren.

Je schrijft dat je last hebt van een groot schuldgevoel. Ik weet natuurlijk niet precies wat je je ex allemaal hebt aan gedaan. Maar? Jij weet dat wel…! Schrijf het allemaal op waarvan je spijt hebt. En misschien zijn er dingen bij waar je vergiffenis voor, aan je ex wilt vragen. Doe dat! Zet haar portret neer, steek een kaarsje aan, vouw je handen wel of niet… En vraag haar vergiffenis voor alles of bepaalde dingen en leg uit dat, zo ver ze dat nog niet zou weten, je ook maar een mens bent en berouw hebt van je daden.

Ik persoonlijk geloof  in het ‘schoon schip maken’, door voortschrijdend inzicht zeggen dat je ergens spijt van hebt. Dat is een teken niet van zwakte maar van grootheid. Het ligt er natuurlijk wel aan wat de ene mens de ander heeft aangedaan. Sommige zaken zijn onvergeeflijk…., maar daar hebben we het hier niet over.

Vertel aan de geest van je overleden ex-vrouw dat je jullie dochters zal verzorgen en begeleiden. Jullie kinderen alle liefde, warmte en aandacht zal geven. Dat is voor je ex-vrouw ongetwijfeld een grote geruststelling. Schuldgevoel bestaat uit debet en credit…. Iemand is niet alleen maar slecht, verkeerd of naar geweest, dat geldt dus voor jou ook Frans. Het positieve, aardige, maakt ook deel uit van iemands leven. De dingen die je goed hebt gedaan en goed doet, vergeet dat nooit!

Ondanks het grote verdriet nu toch iets van het leven proberen te maken, het werkt troostend voor je kinderen. De moed erin houden al is het tegen de verdrukking in. Het klinkt eenvoudig, maar is niet eenvoudig om in de praktijk te brengen. Maar het kan wel…

Je helpt je ex-vrouw het meest door je schouders eronder te zetten, uit de put te kruipen. Ze zal beretrots op je zijn en jullie liefde zal eeuwig voortleven in de kinderen…. De inhoud van jullie trouwdag, de onvoorwaardelijke liefde van die dag zal je vleugels geven…! Als engel zal je ex, als het nodig is en als je dat wilt, je bij de hand nemen en je begeleiden, kracht geven… Exen die ondanks een scheiding nog heel veel van elkaar houden, dat komt voor op alle fronten en niveaus van het leven.

En in jouw geval Frans en vergelijke situaties, reikt de liefde over de grens van de dood heen…!

Dag Frans, alle kracht…

Groetjes,

Jan C. van der Heide

Hypnotherapeut en paragnost

Spreuk van de maand

Liefde is een eindeloze inspiratiebron die tot in de eeuwigheid reikt…..

Uit het boek ‘Bron van liefde en wijsheid’ door Ans van der Heide – Kort