Jan C. van der Heide

Hoi Jan,

Ik heb een dochtertje van 6 jaar, Gabi. Iedere moeder zegt dat haar kind zo bijzonder is. Ik ben geen uitzondering, mijn dochtertje is een ongekend lief kind, is behulpzaam en heel gevoelig. De sferen voelt ze heel goed aan tussen mensen. Als we bij mijn vriendin op bezoek zijn, het is heel gezellig. Maar terug op weg naar huis zegt Gabi tegen me: 'Mam, ik voel dat er erge ruzie is in dat huis'. De volgende dag, hoor ik van mijn vriendin dat ze een grote ruzie met haar man heeft gehad. En dat het steeds vaker geruzie is.

Gabi heeft het er nu steeds over dat er een geest in haar kamer is, een zwarte meneer. Ze durft dan niet meer te gaan slapen en komt dan regelmatig bij mij in bed liggen. Als ik haar dwing om naar haar kamer te gaan, huilt ze heel zielig. Ik ben bang dat ik het allemaal niet goed doe door haar te dwingen terug naar haar kamer te gaan. Zij ziet meer denk ik dan... Op school gaat het ook niet zo goed, de juffrouw zegt dat ze altijd zit te dromen en naar buiten zit te kijken.

Ik denk vaak dat Gabi veel te gevoelig is voor deze wereld, hoe kan ik haar het beste begeleiden? Zij is volgens mij een Nieuwe Tijdskind, hypergevoelig. Als je adviezen hebt, hoor ik het dan van je.

Groetjes,

Marijke van Hoorn

Antwoord

Beste Marijke,

Met belangstelling heb ik je bericht, vraag gelezen. Wat je schrijft: 'Ik denk vaak dat Gabi veel te gevoelig is voor deze wereld...'. Gelukkig heb je een gevoelige dochter, die haar hart op de juiste plaats draagt. Een kind die aan een ander denkt, behulpzaam is en sfeergevoelig. Prachtig! Maar? Gevoelig of niet, we leven op deze wereld en dan moeten we daar toch proberen een weg te vinden. En als ouder, de weg proberen te wijzen voor je kind... Als je met je dochter op kinderniveau praat over de wereld, school, andere kinderen. Kan je het onderwerp op hardheid brengen... En zegt je wijze dochter misschien: 'Mam, ik vind de dingen zo hard, soms naar en verdrietig hier op de wereld...'. Dan kan je er op inhaken door te zeggen: 'Dat klopt kind, maar wie heeft je beloofd dat de wereld zacht zou zijn, niemand toch... Of dat dingen soms niet naar zouden zijn... Tuurlijk wel, er zijn leuke en nare dingen. Sommige mensen maken heel nare dingen mee. Maar of de wereld hard of zacht is, wij kunnen zelf vriendelijk zijn voor een ander, iemand een beetje troosten als die verdriet heeft. En nu krijg je van mij een lekker gezond appeltje...'.

Breng alles luchtig, niet te loodzwaar, een beetje speels en natuurlijk met je eigen woorden. Kinderen begrijpen zoveel..... Ik persoonlijk geef de voorkeur aan de dingen bij de naam noemen. De woorden wel leuk verpakken, zodat de boodschap een beetje prettig overkomt. Praten met je kind in volle openheid. Niet te gauw denken dat je iets verkeerd doet... Een kinderziel heeft veel veerkracht als het kindje zich maar geborgen weet in de onvoorwaardelijke liefde van de ouders.

Als Gabi een verschijning in haar kamer ziet, gewoon naar haar luisteren. Belangstellend en rustig. En dan zeggen iets in de sfeer van: 'Ach, ja dat kan... Mamma heeft ook wel eens zo iets gehad toen ik jouw leeftijd had... Later is dat voorbij gegaan, net zo als een droom... Je kunt 's avonds ook dingen dromen en de volgende dag is het weg...'.

Als het over paranormale onderwerpen gaat, niet te zwaar maken. Ook de dingen van je kind niet bagatelliseren, maar hoe gewoner je erover praat, hoe beter het is. Het kan natuurlijk altijd een keer voorkomen dat een kind bang is en bij mamma in bed kruipt. Daar is het een kind voor. Maar daar moet geen structuur in gaan zitten, een dochter kan moeilijk tot haar 18de bij mamma in bed slapen omdat ze bang is. Als ze bang is in haar kamer, kan je ook een ongemakkelijke, rechte keukenstoel in het halletje zetten. Dan gaat ze daar toch zitten. Niet te makkelijk maken, een schijnkeuze aanbieden. De meeste kinderen gaan dan eieren voor hun geld kiezen en kruipen fijn in hun warme bedje in plaats van op een houten ongemakkelijke keukenstoel moeten gaan zitten.

Marijke, het advies wat ik heb is...? Luister goed naar je eigen intuïtie, je eigen gevoel... Twijfel niet te gauw. Want wie zou het nou beter weten hoe om te gaan met haar kind, dan jìj... mamma zelf....

Niet te bang zijn om fouten te maken... Want fouten maken we allemaal, volmaakte ouders bestaan niet en volmaakte kinderen ook niet... Als de fouten die je maakt als ouder maar gebeurt uit een vorm van onschuld, vervuld van goede bedoelingen en alles is gedragen door liefde...

De meeste kinderen overwinnen op termijn dan hun angsten, grote en kleine verdrietjes...

Succes en alle wijsheid toegewenst Marijke en dat ook nog eens op alle spirituele fronten en esoterische niveaus. 

Hartelijke groeten,

Jan C. van der Heide
hypnotherapeut & paragnost

SPREUK VAN DE MAAND

Mogelijkheden bieden is een geschenk waarvan de waarde pas achteraf blijkt.

(Uit het boek: Bron van Liefde en Wijsheid.

Auteur: Ans van der Heide - Kort)