Jan C. van der Heide

Beste Jan,

Ik kom met een vraag die me altijd bezig houd. Ik ben een vrouw van 46 jaar en ben al 20 jaar getrouwd. We hebben geen kinderen. We hebben altijd zo graag kinderen willen hebben. Medisch waren we allebei in orde, dat hebben ze op het ziekenhuis uitgezocht. Iedere maand keken we er naar uit of ik in verwachting was. Ik was helemaal stuk en kapot als het niet zo was. We zijn kinderloos gebleven. Is dat een kwestie van karma? Moet ik boeten voor negatieve dingen die ik in een vorig leven heb gedaan? De straf kinderloos blijven. Ik zit erg met deze vraag en kom er niet uit. Kan je me daar antwoord op geven?

Met vriendelijke groeten, K. H. te V.

Antwoord

Beste K.,

Ik heb je gevoelig liggende vraag diep op me laten inwerken... Het is één van de ergste dingen die een vrouw kan overkomen. Ze heeft een vurige kinderwens en ze wordt volgens aardse maatstaven geen moeder. Voor mij is zo'n vrouw eigenlijk van binnen al een beetje moeder, gezien haar innige kinderwens.Ze heeft kennelijk een 'moederhart'... en daar hoef je in principe nog geen eigen kind voor te krijgen. Je kan als een moeder zijn voor je omgeving. Troostend, beschuttend, liefde en warmte gevend. Ik begrijp ook wel dat het voorgaande niet de kern is van je vraag. Ik maak alleen even een zijstapje.Je vraag is: 'Ik wilde kinderen, kreeg ze niet. Is dat een kwestie van karma? Een vorm van straf?'

Ik zou jouw vraag voor een deel met een wedervraag willen beantwoorden. Ongeveer tien procent van de gehuwde of samenwonende paren blijven ongewenst kinderloos. Zouden al deze liefde- en waardevolle 'potentiële vaders en moeders' karmisch 'gestraft' worden met ongewenste kinderloosheid? Ik persoonlijk geloof dat zeker niet. Volgens mij is het meer het lot veroorzaakt door de grilligheid van de natuur. Die volgt soms ondoorgrondelijke wegen... Een kwestie van karma? Een 'straf' uitgedeeld voor een vermeende misstap in een vorig leven? Het zou getuigen van een ernstige vorm van inhumaniteit om een vrouw in het huidige leven het 'moederschap' te onthouden. En dat door gemaakte fouten in een vorig bestaan? Karma? Nee, alsjeblieft niet! Wat zouden dat dan voor wetten zijn. Zo 'wreed' kan toch bijna niet. Ik ben maar even duidelijk.

Eerlijkheidshalve, geen sterveling kan een sluitend antwoord geven over de invloed van de 'karmaleer'. Het blijft allemaal een theorie en veronderstellingen. Ik redeneer wellicht heel simpel (dat zal mijn karma wel zijn) en basaal op je vraag met het antwoord: Ik geloof dat jouw kinderloosheid niets te maken heeft met je karma. De natuur heeft je helaas het moederschap niet bezorgd. En dat is heel verdrietig voor jou en je man. Hopelijk heb je je liefde en warmte op andere doelen in je leven kunnen richten.Onder je hart heb je misschien nooit een kind gedragen. Maar volgens mij heb jij al een 'moederhart'.... Een hart waaruit je veel warmte en troost kan putten voor je omgeving. De wereld zal er alleen maar beter van worden.

Ik begrijp dat je verdriet heel groot is door de kinderloosheid. Dat laat zich niet weg redeneren. Ook door mijn woorden en regels niet. Ik ken schatten van 'geschikte ouders' met het zelfde lot 'zonder kinderen...'.Ga jezelf niet nog meer kwellen door te denken dat het je eigen schuld is. Een kwestie van karma. Zonder karmagedachten is het ongewenst kinderloos blijven al verdrietig genoeg. Stop de kinderloosheid-geschiedenis niet weg. Blijf met je man praten. Blijf je uiten samen... Ergens daar in de toekomst zullen jullie er dan misschien een enigszins aanvaardbaar plaatsje voor weten te vinden...Ik wens jullie alle kracht en positiviteit toe.

Met vriendelijke groeten,
Jan C. van der Heide