T.V. te L.: Hoe staat 'de hemel tegenover zelfmoord'?
Beste Jan,
Ik ben een meisje van 17 jaar. Ik volg het atheneum en kan straks naar de universiteit. Ik kan goed leren. Vaak voel ik me zo somber en vraag me af: 'Waar doe ik het allemaal voor? We leven in een wereld vergeven van oorlog, haat, nijd'. Soms ben ik zo depressief dat ik eigenlijk niet verder wil leven. Niemand merkt het aan me. Ik weet mijn depressie goed te verbloemen en doe gemaakt opgewekt. Maar niemand merkt dat het 'gemaakt' is. Mijn ouders niet, mijn broer niet, mijn familie niet. Niemand merkt het! Soms wil ik er echt niet meer zijn. Maar hoe zullen de sferen daarop reageren? Weet je als paragnost hoe de geesten, God of hoe je die man/vrouw noemen wilt reageert op mensen die een einde aan hun leven maken? Neem me niet kwalijk dat ik die vraag zo cru stel. Maar ik weet het niet anders te formuleren. Anders ga ik er weer om heen draaien en dit is mijn vraag.
Hoe staat 'de hemel tegenover zelfmoord'? Weet je hier iets van? Je bent voor mij de beste paragnost die er is. En je bent ook heel wijs en humaan. Vandaar dat ik mijn vraag aan jou stel.Ik kijk naar je antwoord uit.
Hartelijke groeten, T. V. te L.
Antwoord
Beste T.,
Jammer dat ik je alleen uit je brief ken. In een persoonlijk gesprek kunnen we natuurlijk veel meer uitwisselen en elkaar beter leren kennen. Als je stelt: 'We leven in een wereld vergeven van oorlog, haat en nijd' kan ik je alleen maar gelijk geven. Het is waar wat je zegt. Er valt niets te ontkennen.
In mijn persoonlijke leven kijk ik meestal naar mensen die oorlogen, strijd proberen te voorkomen, vrede stichten. Al is het maar in familieverband. Voor mij zijn het de positieve bakens in het bestaan. Ik kijk en blijf kijken naar dat ene brandende vredeskaarsje... vol liefde aangestoken door een lief mens! Al staat het kaarsje in diepe duisternis eenzaam en alleen. Het brandt en geeft licht.En op je vraag: 'Hoe staat de hemel tegenover zelfmoord...?' Dat is wat je noemt een gewetensvraag die je me stelt. Welke aardse sterveling zou weten hoe de hemel daarover denkt? Ik weet het niet. En als iemand het wèl zou weten praat je niet met een beperkt mens maar met een persoon die denkt dat hij/zij God zelf is.
En ik loop om zulke 'goden' het liefst in een boogje heen... Algemeen redenerend, in Nederland wonen pakweg 16 miljoen mensen. Volgens de kansberekening heeft ongeveer de helft een reden om zelfmoord te plegen. Wegens een overleden kind, de dood van een geliefde partner, zwaar emotionele-, incest- of andere problemen. Per definitie geloof ik niet in de 'oplossing' van zelfmoord. Het zou erg 'stil' in Nederland en de wereld worden... Ik persoonlijk 'denk' dat de hemel er ongekend respect voor heeft als een aardse sterveling 'iets' van het leven probeert te maken. Ondanks de zwaar persoonlijke problemen waarin iemand verkeert. De 'leerschooltijd' op aarde zo goed mogelijk proberen te gebruiken. Haal alle mogelijkheden uit je binnenste! De aardse beproeving slijpt je ziel in extra vlakken van schittering...
Ik persoonlijk geloof... leef je leven met behulp van alle krachten uit je persoonlijkheid en ziel. Probeer er tegen alle verdrukking in 'iets' van te maken. En de hemel en jij zelf zullen tevreden zijn. Voor het leven en je zelf 'weglopen' helpt volgens mij niet. Je komt naar mijn gevoel je zelf altijd tegen, op aarde of in de hemel... Een kwestie van nù op aarde blijven ploegen en zaaien... Dat is zo'n beetje mijn antwoord in kern. En mocht je er verder over willen praten dan kan je me altijd bellen. De wereld blíjft en ís mooier mèt dan zònder jou...! Misschien zou je hier eens heel bewust als vertrekpunt bij kunnen stilstaan. Je bént UNIEK! Er is er géén tweede van... Van JOU! Dus zuinig op je zelf zijn...En hopelijk praten we samen verder.
Hartelijke groeten en ik wens je alle goeds, warmte en liefde toe.
Met vriendelijke groeten,
Jan C. van der Heide