Jan C. van der Heide

Beste Jan,

Ik ben een vrouw van 36 jaar. Moeder van twee kinderen, een jongen van 8 en een meisje van 6 jaar. Het gaat over mijn zoon. Volgens mij is het een 'Nieuwe Tijds Kind', zoals ze ook wel zeggen New Age Kind of Lichtkind. Mijn zoon is erg paranormaal en spiritueel. Hij speelt met geestelijke vriendjes in zijn kamer. Soms heeft hij uitspraken waar je verstelt van staat. Laatst zei hij: 'Ik ben in een vorig leven militair geweest... Ik had van die gouden dingen op mijn schouder. En nu ga ik dingen voor de vrede doen'. Mijn man en ik vinden het gewoon een beetje eng. Zo wijs. Op school zeggen ze dat hij een ADHD-kind is en dat hij medicijnen moet hebben om hem rustiger te maken.

Mijn man en ik zijn faliekant tegen medicijnen. De school zegt dat als hij geen medicijnen krijgt hij naar een aangepaste vorm van onderwijs moet. Op school schijnt hij heel druk te zijn. Thuis merken we daar weinig van. Ja, het is een enthousiast kind en apart. Dat wel. Mij als moeder doet het zo'n pijn dat het reguliere onderwijs zo met Nieuwe Tijds Kinderen omgaat. Wat is jouw mening daar over? Vol verwachting kijken mijn man en ik naar je antwoord uit.

Hartelijke groeten, E.A. te R.

Antwoord

Beste E.,

Je vraag heb ik net als goede wijn in alle rust in me laten bezinken... In wezen stel je een hele reeks van vragen, waarop een sterveling de wijsheid mist om er op gepaste wijze antwoord op te geven? Laten we als eerste het verschijnsel 'Nieuwe Tijds Kind' voorzichtig niet bij de kop, maar edele kinderhoofdje nemen. Volgens mij werden 'Lichtkinderen' ook al twee duizend jaar geleden geboren. Ze waren toén net zo paranormaal, spiritueel of esoterisch als nu. Er is structureel iets aan het veranderen in de omgeving van het hedendaagse kind. Met name de ouders. Zij gebruiken in verhouding veel meer hun voelsprieten, sensitiviteit en paranormale vermogens.

Zij herkennen daardoor sneller het paranormale vermogen van hun kind. Vroeger mochten kinderen alleen 'lege briefjes' inleveren. Er werd aanzienlijk minder naar ze geluisterd. Of het geloof verbood het! Paranormaal was hetzelfde als vloeken in de kerk. Gelukkig luistert men tegenwoordig intenser naar het kind. Wijze uitspraken vallen daardoor meer op. Kinderen. Hun wijsheid kan de wereld alleen maar mooier maken. Het is vaak zo puur, zuiver en bovenal eerlijk onbedorven. En daar heeft de maatschappij behoefte aan.Terwijl je als ouders ook altijd het nuchtere verstand erbij moet houden. Kort geleden kwam bij mij in de praktijk een schattig jongetje van zeven jaar. Een pracht kereltje.

Zijn ouders waren teneinde raad, hij zag spoken. Hij durfde niet meer op zijn kamertje te slapen, zette het op een gillen. Ik praatte met het kostelijke ventje. En wat blijkt? Zijn oudste broer van 12 jaar kwam regelmatig op zijn kamertje met een wit laken om... Speelde voor spook. Alleen dat wisten de ouders niet. Men had dit kind ook kunnen bestempelen als 'Lichtkind', die zien soms ook spoken of geesten. Helaas het was zijn broertje met een wit laken om...Het voorgaande was even een zijstapje. Belangrijk voor een paranormaal kind is: gewoon rustig luisteren. Geen waardeoordelen uitspreken. Bepaalde zaken tot normaliserende proporties terugbrengen. Laatst hoorde ik van een kind dat tegen zijn moeder zei: 'Mamma achter op je fiets zat een geest...'. De moeder raakte van deze opmerking in de war. Ik heb haar geadviseerd de volgende keer te antwoorden: "Dat is niet zo prettig want ik had al wind tegen...".

En dan overgaan tot de orde van de dag. Want sommige Lichtkinderen gebruiken 'hun waarnemingen' soms om zich ongrijpbaar te maken, zich te onttrekken aan verplichtingen. Of een druk op hun omgeving te leggen. Zodra een 'Lichtkindje' merkt dat pappa of mamma bang wordt van de waarnemingen verkeer je als ouders in een soort gevarenzône. Welke situatie zich ook voordoet op paranormaal gebied, geesten, spoken... Als ouder altijd een zekere nuchterheid bewaren. Zonder dat je het kindje met het badwater weggooit. Of met zijn of haar 'gevoel' alleen laat staan. Een kind moet altijd voelen dat het de lieverd van de ouders is. Warmte en geborgenheid. Niets is vreemd of gek... De grondhouding: 'we komen er wel uit...'.En beste J. als ze jouw kind op school lastig vinden? Het is een compliment.

Dat zijn vaak de mooiste kinderen! Een reden om extra zuinig te zijn op zulke jongens en meisjes. Lastige kinderen? Zonder te willen generaliseren er zijn juwelen van docenten. Als basisvertrekpunt het onderwijzend personeel zet er hun schouders maar onder. Dat is hun vak en taak!In zijn algemeenheid. Een kind psychofarmaca geven alleen om ze wat rustiger te maken? Schande! Aandacht, liefde, warmte, begrip, belangstelling, desnoods engelengeduld werkt op een natuurlijke manier veel beter. Ik heb in de loop van de jaren al heel wat kinderen gezien die lastig op school waren. Stuk voor stuk meestal prima kinderen. Soms 'lastig' voor de onderwijskracht om zo'n kind aandacht te geven. De inhoud van een pot pillen is eenvoudiger. Een trieste ontwikkeling.

En uit je brief blijkt ook nog dat ouders worden gechanteerd? Geen pillen innemen dan naar een andere school? De aarde wordt bevolkt door Nieuwe Tijds Kinderen, de Nieuwe Wereld zelf lijkt nog ver weg.Maar in veranderende tijden lopen de zaken in aanvang soms wat stroef... Al ben je wel of niet een moeder van een Nieuwe Tijds Kind... Voor mij komen alle kinderen uit "Het Licht". Gelukkig zijn er ouders zoals jij en je man. Een vader en moeder die op diverse niveaus bereid zijn om naar hun kind te luisteren en te respecteren. Kinderen zullen daardoor opgroeien tot betere en gevoelsmatige mensen. En beste J. twijfel niet! Volg je moederhart, de beste raadgever!

Ik wens je alle kracht, sterkte en wijsheid toe.

Met vriendelijke groeten,
Jan C. van der Heide