Jan C. van der Heide

Beste Jan,

Ik zag u laatst op tv, u was daar om een spookhuis te onderzoeken. Gelukkig waren daar naar u zei geen entiteiten in huis. Misschien weet u wat het volgende betekent. Eerst zal ik zeggen wie ik ben. Ik ben een vrouw van 76 jaar en heb vier kleinkinderen. Mijn man is 16 jaar geleden overleden. Ik woon alleen en ben gelukkig redelijk gezond. Kan alles nog zelfstandig redden, ben nog aardig ter been. Ik heb een prettig sociaal leven, mijn zoon, dochter, schoon- en kleinkinderen komen regelmatig op bezoek. Ik heb twee vriendinnen, die ik al veertig jaar ken. Ik wil maar zeggen ik ben niet eenzaam, zielig of alleen.

Maar toch zit ik met een probleem. Ik kan het eigenlijk bij niemand kwijt. Ik heb het bij mijn kinderen wel eens gehad over voorgevoelens en paranormale dingen. Zij willen daar allemaal niks van weten, ze zijn erg nuchter. Ze lijken op mijn man, die was ook erg nuchter. Bij mijn vriendinnen hoef ik er ook niet mee aan te komen. Die zijn nogal christelijk, weet u. Daarom dacht ik u maar te schrijven. Het gaat om het volgende. Als ik 's avonds in bed lig heb ik al diverse keren een kind horen huilen, het lijkt wel door pijn. Maar hier in huis is geen kind, de buren hebben ook geen kinderen. Het kindergeschrei is zo echt dat ik er een beetje bang van word. Vlak er na gaat de kastdeur met de spiegel bewegen. De kamer staat dan in een groen licht. Ik knip dan meteen het lampje boven mijn bed aan en moet dan heel sterk aan mijn jongste kleinkind denken. Haar gezondheid. Het klinkt misschien erg vreemd, maar ik zie dan het gezichtje van mijn kleindochter in de spiegel op de kastdeur, ze heeft dan zo'n mager gezichtje. Ik heb nu al diverse slapeloze nachten gehad. En kan er met niemand over praten. Is dit ergens een teken van? Ik voel, hoor en zie die dingen toch niet voor niets? Maar wat kan ik er verder mee? Ik ben erover uitgedacht en kan niet tot een oplossing komen. Zijn dit spookverschijnselen of krijg ik een boodschap? U mag het best weten, het maakt me allemaal een beetje van streek. Ik heb in mijn leven nog nooit eerder dergelijke ervaringen gehad. Heeft u een advies, verklaring of een oplossing. Graag zal ik nader van u horen over mijn vragen.

 

Met vriendelijke groeten, J. I. te V.

Antwoord

Beste mevrouw J.,

Met een diep medegevoel heb ik uw brief gelezen. Op voorhand, twijfel niet aan u zelf! U ziet gewoon wat u ervaart. Spookverschijnselen? Maak u niet van streek, het heeft naar mijn gevoel niets met spoken te maken. Zover ik het kan invoelen als sterfelijk wezen, heeft u een aantal boodschappen uit het rijk der engelen gehad. Groen, de kleur van liefde..., hartchakra, intuїtief voelen, ervaren, van hart tot hart, innerlijke groei, hoop, genezing.

Ik ben het volstrekt met u eens. Een mens krijgt dergelijke ervaringen niet voor niets, daar kan een diepe betekenis achter zitten. Welke?

Wie van uw (schoon)kinderen is het meest wijs, gevoelig en begripvol? Pak de telefoon en bel de meest wijze op. Vraag of hij/ zij op een avondje langs wil komen, dat je over iets wilt praten. Vertel precies welke ervaring u al een paar maal hebt gehad. En dat u steeds het beeld van uw jongste kleinkind ziet. Mogelijk is er iets met dit kind aan de hand wat nog niet zichtbaar is. Begrijp me goed mevrouw J., ik zeg niet dat het zo is of dat er iets aan de hand zou zijn! Ik tracht slechts de zaken van alle kanten te bekijken.

Ter illustratie even een voorbeeldje kort geleden uit mijn eigen praktijk. Er komt een man op consult. Ik vraag hem opeens: 'Heeft u een kindje van twee jaar...?' De man kijkt een beetje vreemd op en zegt: 'Ja'. Ik ga verder: 'Zou u zo vriendelijk willen zijn om met uw kindje naar de dokter te gaan. Ik krijg het beeld en gevoel dat er iets met het linker oortje niet helemaal goed zit. Ik zeg niet dat er iets verkeerd is, maar ik krijg zo het gevoel. En het is een kleine moeite om even te laten kijken... Een preventief onderzoekje daarmee kan u uw kind mogelijk een dienst bewijzen. Maar maak u geen zorgen. Gewoon even laten kijken...'.

Veertien dagen later komt de man weer op consult. Hij zegt: 'Met mijn zoontje ben ik naar de dokter geweest zoals u zei, en hij is intussen al geopereerd door de keel/neus/oor-arts. Hij had inderdaad iets in zijn linker oor. Wij wisten dat niet, gelukkig u wel... Als hij niet geopereerd was, zou hij stokdoof aan dat oor zijn geworden...'.

De vader was heel gelukkig met mijn paranormale, invoelende beeld.

Stelt u zich eens voor mevrouw J., indien ik niets had gezegd tegen die vader over mijn gevoelsmatige ervaring?

Een mens mag in alle rust praten over zijn of haar gevoelens, beelden. Als je de mensen maar niet de stuipen op het lijf jaagt.... Of in stellige vormen praat. In de sfeer van: 'Ik weet zeker zus of zo...'.

Indien we terugkomen op uw ervaringen? Uw kleinkind die u steeds 's nachts ziet.... Het is voor de ouders een kleine moeite om uw kleinkind eens uitvoerig te laten onderzoeken door een (kinder)arts. Hopelijk om te horen dat het kind kerngezond is. En mocht er iets aan de hand zijn, kan er op tijd worden gehandeld of ingegrepen. Menselijker wijze heeft u dan namelijk alles gedaan wat mogelijk is en in uw vermogen ligt.

En als alles goed met uw kleinkind blijkt te zijn, neem de nachtelijke verschijnselen dan maar als kennisgeving aan. Ga over tot de orde van de dag en nacht en 's avonds lekker slapen. In de wetenschap dat u een prima oma bent, die erg veel van haar kleinkinderen houdt. Sommige dingen moet een mens verder eenvoudigweg overlaten, accepteren zoals ze zijn, mèt of zónder metafysische ervaringen. In de stellige overtuiging dat als er ècht iets aan de hand is, de engelen zullen helpen! Mogelijk was dat hun boodschap! 

Mevrouw, lieve oma J., ik wens u een positieve toekomst met bergen liefde, warmte en begrip. 

Hartelijke groetjes,

Jan C. van der Heide
hypnotherapeut en paragnost