Jan C. van der Heide

Beste Jan,

Ik ben een man van 49 jaar, gescheiden. Heb gelukkig werk en sinds een poos een vriendin. Het voorgaande zeg ik om me een beetje voor te stellen. Maar ik heb eigenlijk geen vraag, maar aanmerkingen en opmerkingen. Ik schrijf je omdat ik me erger aan al dat spirituele gedoe, over sferen, liefde, engelen. Mijn vriendin is er de laatste tijd ook mee bezig. We hebben er regelmatig woorden over, ruzie. Ze is met haar vriendin een cursus kaartleggen gaan volgen 's avonds. Ik heb het daar allemaal niet op en vind het niks. Ik heb haar ook gezegd, wat jij doet moet je zelf weten, maar ik geloof er niet in. Je hoeft bij mij niet aan te komen met die praat, ik geloof die onzin niet. Dat zweverige gedoe. Ik maak me er soms echt kwaad om. Ik ben een realist. Voortbestaan na de dood, zielen, geesten. Dood is voor mij dood. En dat wilde ik je even schrijven, geen vraag maar een opmerking. Ik vraag me echt af waar jij je mee bezig houdt? Paranormaal? Mijn oma zei vroeger tegen me: 'Doe maar gewoon dan doe je gek genoeg'.

V.V. te O.

Antwoord

Beste V.,

Fijn dat je de moeite hebt genomen om mij te schrijven. En wat je vraag betreft: 'Ik vraag me echt af waar jij je mee bezig houdt?'... zal ik zeker binnen een enkel woord beantwoorden.

Je brief heb ik nog een keer extra gelezen. Je stelt inderdaad weinig vragen, maar je schrijven werpt wèl enige vragen op. Je epistel heb ik gelezen met de ogen van een therapeut/paragnost/medemens. Mogelijk een poosje op vakantie? Doet dikwijls wonderen! Je hebt vast een drukke baan en erg veel meegemaakt...

Zoals je stelt: Dood is dood. Geesten, zielen, sferen, hiernamaals allemaal onzin. Prima! Met een beetje inspanning heeft iemand het recht om dat tot zijn honderdste levensjaar te blijven vinden, geloven en stug vol te houden. Elk mens houdt er immers zijn eigen mening, gevoel en zienswijze op na.

Datzelfde geldt voor mensen die heel anders denken dan jij. Geloven in God, Boeddha, Allah, Krishna. Contact hebben met DE SFEREN, beschermengelen, verschijningen zien, hun intuïtie gebruiken, voorgevoelens hebben, kaartleggen, handenlezen. Weten dat het hiernamaals bestaat. In de universele LIEFDE geloven!

Met andere woorden jij kunt niet verbieden dat je vriendin 'de kaart legt' en er zelfs een cursus in volgt. Net zo min als je vriendin van jou zou kunnen eisen te stoppen met je 'nergens in geloven'. Beste V. dat zou me wat moois zijn. Jij bent notabene een volwassen man, een man van de wereld, drukke baan en hard voor de kost werkt. En dat jij opgelegd en voorgeschreven zou krijgen wat je wèl of nìet moet geloven. Iemand die een ander zoiets probeert op te leggen? Dan denk ik meteen aan de uitspraak van je oma zaliger: 'Doe maar gewoon dan doe je gek genoeg'. Het zou namelijk te gek voor woorden zijn, iemand te verplichten tot een bepaalde denkwijze. 

Net zo min als jij kunt uitmaken wat er tussen hemel en aarde wèl of nìet bestaat. Onzin of geen onzin is! Want stel dat wij gezellig als mannen onder elkaar, en mijn hond in mijn huiskamer zitten. Gezellig samen babbelend over de zin en onzin van het hiernamaals en over 'het nut van het algemeen'. Ik ongezien achter mijn hand op een hondenfluitje blaas? En jou vraag: 'Hoorde je wat?' Dan zeg jij natuurlijk: 'Nee'. Terwijl mijn hond kwispelend na het fluitje naar me toe zal komen. Terwijl jij dacht dat er geen geluidje was... Ach beste V. alles is zo betrekkelijk... Voor jou natuurlijk niet, je bent een realist. En dat voelt voor jou weer goed. 'Zwart is zwart, wit is wit...'. Dat is ook een manier van denken. Meestal een gedachtevorm waar niet zoveel nuance in zit. Maar goed, daarom ben je nog wel aardig...

Misschien kunnen we samen afspreken dat een mens in een vrije wereld mag geloven, voelen, vinden, ervaren wat hij/zij zelf vindt. Elkaar in de waarde laten vanaf vandaag? 

Vrede en alle goeds 

Hartelijke groetjes,

Jan C. van der Heide
hypnotherapeut en paragnost 

P.S. Scherp en zwart/wit gedacht. Heel concreet in jouw stijl, het volgende. Misschien kan je jouw vriendin na haar kaartlegcursus-avond eens opwachten met een gezellig kopje koffie, inclusief gebak. Vragen hoe ze het heeft gehad, behoort dan óók en zèlfs tot de mogelijkheden. Veel realistische en praktische wijsheid toegewenst.