Jan C. van der Heide

Beste Jan,

Vaak heb ik voorgevoelens die uitkomen. Laat ik me eerst even voorstellen, ik ben 46 jaar, moeder van een dochter, getrouwd met een lieve echtgenoot. Ik werk in de gezondheidszorg. Gezien onderbezetting is het erg hard werken. Maar daar wilde ik het niet over hebben. Ik heb vaak dromen die uitkomen, voorgevoelens die realiteit worden. Laat ik een aantal voorbeelden geven. Ik droomde in februari 2002 dat mijn schoonmoeder in mei zou overlijden, na een kort ziekbed. Mijn schoonmoeder is in mei 2002 overleden na een heftig verlopen longontsteking met complicaties. Ik had een voorgevoel dat mijn dochtertje een aanrijding met een rode auto zou krijgen. Ze is kortgeleden aangereden door een auto, geen rode maar een blauwe. Gelukkig is alles erg goed afgelopen met mijn dochtertje, wat schaafwonden. Pijnlijk maar gelukkig geneest ze snel. De laatste tijd droom ik over oorlogstoestanden in de wereld, een vliegtuig dat gaat neerstorten. Ik ben zo bang dat de dromen uitkomen. Ik weet heel weinig van deze dingen, helderziendheid. Maar zou ik paranormaal zijn? Hoe kan ik daar het beste mee omgaan? Zulke dromen brengen me uit mijn evenwicht. En ik ben altijd maar bang dat mijn voorgevoelens en dromen uitkomen. Ik wil dit eigenlijk allemaal niet. Maar het gaat van zelf. Ik denk er niet aan, maar de dromen en voorgevoelens komen spontaan. Hopelijk heb je wat tips voor mij?

Met vriendelijke groeten,

L.N. te V.

Antwoord

Beste L.,

Met belangstelling en medeleven heb ik je brief gelezen. Over ‘het paranormale’ moeten we in zijn luchtige algemeenheid niet al te drukkend of zwaar doen. Het is gelukkig geen enge ziekte. ‘Paranormaal-zijn’ is een algemeen menselijke eigenschap. Ik vergelijk het wel eens met muzikaliteit. Ieder mens is tot op zekere hoogte muzikaal. De één wat meer dan de ander. Maar muziek maken kunnen we allemaal.

De door jou beschreven dromen waren heel duidelijk ‘helderziende dromen’. Ze werden realiteit. Gelukkig is je visionaire droom met je dochtertje goed afgelopen.

Hoe met ‘het paranormale’ om te gaan? Ik zou bijna zeggen: ‘gewoon’. Als je voorgevoelens hebt, dromen, schrijf ze op. Praat erover met je man, een goede vriendin.

Iemand kan bijvoorbeeld, net als jij, een droom hebben dat er een vliegtuig gaat neerstorten. Als je niet precies weet welk vliegtuig het is en waar het zal neerstorten..., wordt het moeilijk. Een mens zou door ‘die beelden’ helemaal van slag kunnen raken.
Het maatschappelijke verkeer stilleggen, vliegtuigen aan de grond houden kan ook weer niet. Maar zou je van binnen het liefste willen, als je zo’n duidelijke droom van een neerstortend vliegtuig hebt gehad. Ik begrijp het helemaal.

Gelukkig! Door sommige, paranormale dromen kan je iemand soms wel waarschuwen. Mogelijk voor gevaar behoeden. Of vaak kan je met bepaalde, voorspellende dromen niets, zoals ik zei, alleen maar opschrijven. Als kennisgeving aannemen en weer overgaan tot de orde van de dag. Anders maak je je zelf van streek... En daar is het leven immers te kostbaar voor.

Als je wat meer rust wilt hebben? Voordat je gaat slapen kan je tegen jezelf zeggen: ‘Ik zal een heerlijke, kalme nacht hebben met positieve, fijne en opbouwende dromen...’. En dat rustig in je zelf, vol overtuiging, herhalen. Tot op zekere hoogte kan iemand namelijk zijn dromen ‘sturen’. 

Ik zal de man met claustrofobie-dromen nooit vergeten. Hij droomde al jaren dat hij opgesloten zat in een klein kamertje en er niet uit kon. Met angstzweet werd hij steeds weer wakker... Ik vertelde hem toen: ‘In je droom kan je door de muren van het kamertje heen vliegen....’.

Al dromend ontdekte hij toen zelf dat hij inderdaad door de muren heen kon vliegen... De claustrofobiedromen waren meteen verdwenen.

Het menselijke brein is tot ongekend veel in staat. 

Visioenen, helderziende beelden, voorgevoelens laat ze je niet uit balans brengen. Ik persoonlijk neem bepaalde zaken gewoon als ‘kennisgeving’ aan. En dat werkt. Dingen waar je toch niets aan kunt doen, naast je neerleggen. Je ‘voelt’ vanzelf wanneer je aan bepaalde zaken WEL iets kunt doen. Dan is het een kwestie van de juiste woorden zoeken om iemand op gepaste wijze te waarschuwen. Zonder iemand natuurlijk de stuipen op het lijf te jagen. Altijd voorzichtig en overwogen je woorden kiezen.

Als ik jou was beste L. zou ik meer gaan lezen over helderziendheid, voorgevoelens, paragnostiek. Juist het onbekend zijn met het fenomeen maakt onzeker of angstig.

Luister bijvoorbeeld in je werk, de gezondheidszorg goed naar je intuïtie! Door je kennis, ingevingen en voorgevoelens kan je mogelijk onnoemlijk leed voor een ander voorkomen. Heerlijk dat je zo’n gevoelig, spiritueel mens bent. Zuinig op je zelf zijn en je niet al te veel zorgen maken over je algemeen menselijke vermogen en eigenschap; paranormaal-zijn. 

Ik wens je op alle niveaus wijsheid, kracht en inzicht.

Hartelijke groetjes,

Jan C. van der Heide
Hypnotherapeut en paragnost