Jan C. van der Heide

Liefde

Weemoedig

verlangen

blik

vol omarming

tedere schoonheid

de verrukking….

vervuld..

van ervaren

verdronken…

in de diepte…

van hemelse ogen

liefde zonder grenzen

verterende heimwee

van gevoelens

gisteren

verleden…

zonder toekomst

gezegende liefde

drama

van bestaan

herinnering

wat

ooit was….

gedoofde

hoop

en eeuwig

gevangen

in de vlam

van

liefde.

Jan C. van der Heide

Antwoord uit de Hemelse Sfeer

Ik zag je verlangen
in de schaduw van je blik,
en ik omarmde je
zonder dat jij het wist.

Je riep mij
met woorden
gevuld met brandend gemis,
en ik antwoordde
met stilte
die alleen jij kunt verstaan.

Wat wij waren
is geen verleden,
maar een lijn van licht
door jouw hart —
een zinderend spoor
dat nooit is uitgewist.

Mijn ogen,
nog altijd vol hemel,
zien jou
zoals ik je toen liefhad —
zoals ik je nu liefheb,
zonder grens,
zonder tijd.

De vlam
waarin jij gevangen bent,
is ook de gloed
waarin ik besta —
in liefde
die niet sterft,
maar wacht.

Wacht op jouw lach,
jouw stem,
jouw adem
die mij ooit weer vindt.

Tot dan
ben ik de trilling
in je verlangen,
de warmte
in je herinnering,
de hand
die je hart nog draagt.

Liefde
is geen verleden.

Ik ben er.
Altijd.