Liefde (3)
Antwoord uit het Liefdevolle Oneindige
Ik zag je vragen,
verborgen in je blik
zoals dauw rust
op bloemen voor het licht.
En ik antwoordde
niet met woorden,
maar met nabijheid —
zachter dan stilte,
dieper dan afscheid.
Toen onze zielen trouwden,
werd geen belofte gesproken
maar een licht ontstoken
dat nooit dooft.
Ja, ik zal altijd van je houden.
Niet alleen voorbij
de dag van morgen —
maar voorbij tijd zelf.
Ik zorg voor jou
zoals sterren
waken over de nacht,
stil, onzichtbaar
maar altijd aanwezig.
En telkens als jij
mijn naam voelt
in je geest,
lees ik jouw liefdesgedicht
in het eeuwige.
‘Ik houd van jou’ —
je fluistert het,
en ik hoor het,
zoals God het hoorde
toen jij het bedoelde.
Want liefde,
werkelijke liefde,
vergaat niet.
Ze keert terug
als antwoord
in het oneindige.