Jan C. van der Heide

Nostalgie vol stille mijmering

FLOWERPOWERTIJD VET/ SUPERGAAF…!

Massaal slapen op De Dam, in het Vondelpark, je fiets, drank, jointjes… alles samen delen. Aardig, sympathiek, vriendelijk, wellevend, begrijpend naar elkaar zijn. Strelen moet, vechten nooit…, zelfs streng verboden in de vorm van ban de bom en het roepen: ‘Johnson Molenaar…’, Make Love No War.

Vrijheid, blijheid. De vanzelfsprekende en stilzwijgende, sociale flowerpowercontrole was groot. Een etterbak maakte geen kans. Die werd met bloemen bekogeld en ter aarde geworpen om door diepe meditatie tot inkeer te komen. Tot het moment van herboren worden en kreeg zelfs een dwarsligger een nieuwe mogelijkheid om door te groeien en op te bloeien tot de bloem der natie. In basis wisten we immers, iedere mus is een paradijsvogeltje van binnen en zingt zoals het gebekt is, in ieder geval een hemels lied. Maar wel op z’n eigen manier. Leven en laten leven…, met respect voor elkaar… Liefde was een werkwoord en niet door de seks. Maar door het onbelichaamde houden van en niet omdat we in hogere sferen verkeerden, opgestuwd door royale wolken hasj… Natuurlijk niet. Ongeacht geloof, cultuur, afkomst…, we gaven en hielden gewoon van elkaar, omdat Liefde universeel is, geen barrières kent door taal, zeden, gewoonten...

Flowerpower zielenmaatjes waren we, omdat we wisten van binnen zijn we allemaal hetzelfde. We hadden tenminste nog nooit een ziel gezien met peen-, rood- of kroeshaar, zelfs niet tijdens een bad trip… Wel overal mensen, gelijk allemaal bloemen maakten ze de wereld mooier…

Het heeft niet alleen met ouder worden te maken om te constateren dat de wereld een beetje veranderd is… Het bosje bloemen is een geurende struik kruitige Kalasjnikovs geworden, waar vroeger bloesem bloeide groeien nu handgranaten aan de bomen.

Misschien heb ik gisteren wel te zwaar getafeld?

Beschouw het bovenstaande maar als niet geschreven, je kunt het makkelijk afserveren want het is geschreven door ‘een zieltje’ stammend uit het ‘geitenwollensokkenproletariaat’, exponent van het voormalige, ‘langharig werkschuw tuig’.

En toch het is het proberen waard…., een beetje extra liefde is nooit weg…

Je hoeft alleen maar op de link te klikken

https://www.youtube.com/watch?v=PcYNUX0g4e8

Boer Geert zou kunnen zeggen: ‘Ruik, proef en voel er aan dan komt de liefde van zelf..’.